Nadczynność tarczycy (hipertyreoza) przejawia się w nadmiernym wydzielaniem hormonów tarczycowych: tyroksyny, kalcytoniny oraz trijodotyroniny, które przyspieszają działanie całego organizmu. Wpływają one w zasadniczy sposób ma metabolizm i produkcję ciepła.
Przerośnięty gruczoł tarczycy charakteryzuje się przede wszystkim tym, że odpowiada za przyspieszanie akcji serca, a także wytrzeszcz gałek ocznych. Na nadczynność tarczycy chorują przede wszystkim kobiety.
W przypadku tarczycy możemy mówić o nadczynności:
- jawnej - objawy są widoczne dla chorego, ale też na nadmiar hormonów wskazują badania laboratoryjne
- subklinicznej – w tym przypadku poziom hormonów tarczycy jest w normie, ale stężenie TSH (hormonu przysadki, który pobudza produkcję i wydzielanie hormonów tarczycy) jest zbyt niskie. W tym przypadku nie widzimy tak naprawdę skutków choroby.
Przyczyny nadczynność tarczycy
- przebyta infekcja wirusowa, która wywołać może podostre zapalenie tarczycy
- niedobór jodu, który wywołuje wole guzkowe nadczynne
- choroba Gravesa-Basedowa, która ma podłoże autoimmunologiczne i to nasz własny organizm pobudza tarczycę do produkcji hormonów.
- przedawkowanie hormonów tarczycy, przyjmowanych np. w niedoczynności tarczycy lub chorobie Hashimoto.
Jeżeli obserwujesz u siebie:
- chudnięcie, nawet przy zwiększonym apetycie,
- uczucie gorąca,
- zwiększona potliwość,
- drażliwość,
- nerwowość,
- niepokój i lęk,
- bezsenność,
- drżenia rąk, języka lub gałek ocznych,
- częstsze biegunki,
- kołatanie serca
to prawdopodobnie masz nadczynność tarczycy.
Badania na nadczynność tarczycy
Podstawowym badaniem na nadczynność tarczycy jest badanie stężenia TSH we krwi. O nadczynności tarczycy świadczy wynik, który przekracza dolną granicę normy.
Lekarze zlecają często także USG tarczycy, badanie poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy, morfologie i lipidogram.
Jak się leczyć?
- farmakologicznie- leczenie odbywa się za pomocą leków przeciwtarczycowych.
- jodem promieniotwórczym - przede wszystkim w przypadku stwierdzenia choroby Gravesa-Basedowa oraz wolu guzkowatego nadczynnego.
- operacyjnie – tę metodę stosuje się przede wszystkim w przypadku podejrzenia o złośliwy nowotwór.
Konsekwencje nieleczenia
Najpoważniejszą konsekwencją nieleczenia jest przełom tarczycowy, który powoduje gwałtowne zaburzenia pracy organizmu w konsekwencji prowadzące nawet do śmierci.