Czym jest afazja?
Afazja (aphasia, z gr. fazis - mowa) polega na zaburzeniu mowy, które może mieć różny wymiar – od częściowej po całkowitą utratę umiejętności posługiwania się językiem i rozumienia go.
Sama afazja nie jest chorobą, lecz objawem, dlatego istotne jest zdiagnozowanie jej przyczyn i jak najszybsze rozpoczęcie terapii/ rehabilitacji.
Przyczyny afazji:
• udary i wylewy
• urazy mózgu (np. wskutek wypadku)
• urazy czaszki (np. uderzenie)
• nowotwory, ropnie (mogą powodować ucisk na ważne struktury mózgu).
Afazja występuję tylko wówczas, gdy dochodzi do uszkodzenia struktur mózgu.
Jak zdiagnozować afazję?
Należy wykonać diagnozę lokalizacyjną przy użyciu badań instrumentalnych – EEG, CT, MRI, SPECT, angiografia, EKG i in.
Afazja musi być zdiagnozowana przez specjalistę neuropsychologa, który sprawdza m.in. zdolność rozumienia, umiejętność identyfikacji znaków graficznych, zdolność rozpoznawania przedmiotów za pomocą wzroku, słuchu. Dodatkowo chorobę konsultuje się również z logopedą.
Typy afazji
Najczęściej wyróżnia się afazję:
• ruchową: objawiającą się kłopotami z mówieniem – komunikacja jest możliwa
• czuciową: polegającą na zaburzeniach rozumienia słów – komunikacja jest niemal niemożliwa
• mieszaną: to połączenie afazji ruchowej i czuciowej – zaburzona jest strefa mówienia i rozumienia
• nominalną: w tej fazie trudno jest choremu nazywać rzeczy czy właściwie określać przedmioty i zjawiska
• totalną: cierpiący na ten rodzaj afazji nie komunikuje się w żaden sposób i nie przetwarza komunikatów.
Leczenie
Skuteczność leczenia afazji zależy od wielu zmiennych. Istnieje jednak więcej przypadków całkowitego jej wyleczenia.
Terapia powinna być przeprowadzana wielopłaszczyznowo i opierać się na dopasowanych indywidualnie metodach ćwiczeniach logopedycznych, alternatywnych metodach komunikacji czy stymulacji przez czaszkowej.